Drooggelegd

Vroeger geloofde ik niet in spoken en monsters,
in vampieren, sirenen en incubi, want ik ben
rationeel, een logicus die van de denkwereld
een wiskundige vergelijking maakt, oplosbaar
En zo was ik in volledige ontkenning toen ik
jou ontmoette en nu is het te laat, nu ik zo zie
Hoe ik overbleef als leeg en verschrompeld wezen
Drooggelegd, als een nieuw ontgonnen – maar
kaal – polderlandschap met jou als zuiggemaal.